Z oczywistych względów sytuuje się ją w pobliżu kuchni. Można do niej wchodzić bezpośrednio z kuch­ni, ale może być również wejście z przedpokoju. W spi­żarni przechowuje się niezbędne przedmioty kuchen­ne, żywność, przetwory domowe itp. Jej wielkość w warunkach miejskich wynosi 2-3 m2, a w wiejskich 3-5 m2. Spiżarnia nie musi być oświetlana i wietrzona przez okno, nawet jeżeli jedną z jej ścian jest ściana zewnętrzna. Zupełnie wystarczające są przewody wentylacyjne umieszczone przy podłodze i przy sufi­cie, z dającą się regulować kratką (lub tylko siatką) o takim samym kolorze jak tynk na elewacji. Jeżeli spi­żarnia nie przylega do ściany zewnętrznej, wystarczy wietrzyć ją za pomocą pionowego kanału wentylacyj­nego 14x14 cm, wychodzącego ponad dach. Ściany spiżarni powinno się bielić wapnem. Na podło­gę poleca się wykładzinę ceramiczną, np. terakotę lub PCW. Półki powinny mieć dwa rodzaje głębokości, zwłaszcza w spiżarniach długich i wąskich (100 x 300 cm) - 15-20 cm na dłuższej ścianie i 60-90 cm na ścianie krótszej (z zasady umieszczone aż do sufitu w celu lepszego wykorzystania pomieszczenia). W spi­żarni nie powinna znajdować się lodówka. W domkach niepodpiwniczonych można urządzić spiżarnię pod schodami (jako drugą). Wielkość spiżarni zależy od wielkości piwnicy - szcze­gólnie na wsi. Drzwi do spiżarni powinny być pełne, mieć 70 cm szerokości, a otwierać się mogą na ze­wnątrz i do wewnątrz. Spiżarnia nie powinna być ogrze­wana. Stosuje się w niej oświetlenie sufitowe.